11. Εκείνος που καλά γνωρίζει τους πανούργουςδε θα μπορούσε να διακρίνει το δόλο τους;
12. Μα ο ανόητος, σοφός να γίνει δεν μπορεί·όπως δεν γίνεται ένα άγριο γαϊδουράκιήμερο να γεννηθεί.
13. Στρέψε, Ιώβ, την καρδιά σου στο Θεόκαι παρακλητικά σ’ αυτόντα χέρια σου άπλωσέ τα.
14. Πρώτα όμως απ’ την ανομία καθάρισ’ τακαι μην αφήσεις την αδικίαάλλο στο σπίτι σου να μένει.
15. Τότε χωρίς καμιά ενοχή θα τον κοιτάς στα μάτια το Θεό·θα είσαι ακλόνητοςκαι δίχως διόλου φόβο.
16. Τότε θα λησμονήσεις την ταλαιπωρία σου·θα ’ναι στη μνήμη σουόπως τα νερά,που κύλησαν και φύγαν.
17. Θα γίνει φωτεινότερη η ζωή σουκι από τη λάμψη του μεσημεριού,κι οι σκοτεινές της ώρες θα ’ναισαν τη λαμπρότητα του πρωινού.
18. Θα ζεις με ασφάλεια,με μια καινούρια ελπίδα·ακόμα και ταπεινωμένοςθα μπορείς ήσυχος να κοιμάσαι.
19. Θα πέφτεις για ν’ αναπαυτείςκαι δε θα ’ναι κανείς να σε τρομάξει·απεναντίας, την εύνοιά σου,πολλοί θα τη ζητούν.