1. Οι Ισραηλίτες της Ιουδαίας πληροφορήθηκαν τα όσα έκανε στα έθνη ο Ολοφέρνης, αρχιστράτηγος του Ασσύριου βασιλιά Ναβουχοδονόσορ και με ποιον τρόπο λεηλάτησε τα πάντα και εξαφάνισε όλους τους ιερούς τόπους.
2. Φοβήθηκαν λοιπόν πάρα πολύ κι άρχισαν ν’ ανησυχούν για την Ιερουσαλήμ και το ναό του Κυρίου του Θεού τους.
3. Πριν λίγον καιρό είχαν επιστρέψει από την αιχμαλωσία και είχαν εγκατασταθεί στην Ιουδαία· τα ιερά σκεύη, το θυσιαστήριο και ο ναός είχαν εξαγνισθεί εκ νέου μετά τη βεβήλωση που είχαν υποστεί.
4. Έστειλαν λοιπόν σχετική ειδοποίηση σ’ όλη την περιοχή της Σαμάρειας και στις πόλεις Κωνά, Βαιθωρών, Αβελμαΐν, Ιεριχώ, Χωβά και Αισωρά και στην κοιλάδα Σαλήμ.
5. Αμέσως κατέλαβαν τις κορυφές των βουνών, οχύρωσαν τα χωριά εκεί και αποθήκευσαν τρόφιμα για να είναι έτοιμοι για τον πόλεμο, αφού πριν από λίγο είχαν θερίσει κιόλας τα χωράφια τους.
6. Ο Ιωακίμ, που εκείνη την εποχή ήταν αρχιερέας στην Ιερουσαλήμ, έγραψε στους κατοίκους της Βαιτυλούας και της Βαιτομεσθαΐμ, η οποία βλέπει προς την κοιλάδα Εσδρηλών κοντά στη Δωθαΐμ,
11-12. Τύλιξαν το θυσιαστήριο με πένθιμα ρούχα κι όλοι οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ, άντρες, γυναίκες και παιδιά, έπεσαν με το πρόσωπο στη γη μπροστά στο ναό· έμειναν εκεί στην παρουσία του Κυρίου φορώντας πένθιμα ρούχα και με στάχτη στα κεφάλια τους. Προσεύχονταν όλοι μαζί ένθερμα στο Θεό του Ισραήλ και τον παρακαλούσαν να μην παραδώσει τα παιδιά τους στη διαρπαγή, τις γυναίκες τους στην ταπείνωση, τις πόλεις που είχαν κληρονομήσει στη λεηλασία και το ναό στη βεβήλωση και στη ντροπή, και να μη γίνουν το περίγελο των εθνών.