11. Η Ιουδίθ φώναξε από μακριά: «Ανοίξτε, ανοίξτε! Μαζί μας είναι ο Θεός μας. Απόψε απέδειξε ακόμη μια φορά στον Ισραήλ τη δύναμή του και την εξουσία του ενάντια στους εχθρούς μας!»
12. Όταν οι άντρες της Βαιτυλούας άκουσαν τη φωνή της Ιουδίθ, κατέβηκαν γρήγορα στην πύλη και φώναξαν και τους πρεσβυτέρους της πόλης.
13. Έτρεξαν όλοι εκεί, μικροί και μεγάλοι, γιατί δεν πίστευαν ότι ξαναγύρισε η Ιουδίθ. Άνοιξαν την πύλη και υποδέχτηκαν τις δυο γυναίκες. Μετά άναψαν φωτιές για να έχουν φως και μαζεύτηκαν γύρω τους.
14. Η Ιουδίθ άρχισε να αλαλάζει: «Υμνήστε το Θεό, υμνήστε τον! Δοξάστε τον γιατί δεν έπαψε να αγαπάει το ισραηλιτικό έθνος, αλλά σύντριψε απόψε τους εχθρούς μας με το δικό μου χέρι».
15. Έβγαλε μετά το κεφάλι από το σακούλι, τους το ’δειξε και τους είπε: «Να το κεφάλι του Ολοφέρνη, του αρχιστράτηγου των Ασσυρίων. Να και η κουνουπιέρα του, που από κάτω της ξάπλωνε όταν μεθοκοπούσε. Ο Κύριος τον χτύπησε με γυναικείο χέρι.