11. Είχε κλωνάρια υπέροχακατάλληλα για σκήπτρα ηγεμόνων.Ψηλότερα απ’ τ’ άλλα δέντρα ανέβαινανκαι θαύμαζαν τη λιγερή κορμοστασιά τηςμε τα πολλά της τα κλαδιά.
12. Αλλά με οργή και βία ξεριζώθηκε,ρίχτηκε καταγής·ο ανατολικός ο άνεμος ξέρανε τον καρπό τηςκαι τον σκόρπισε.Τα υπέροχα κλωνάρια της ξεράθηκανκαι στη φωτιά καήκαν.
13. Τώρα φυτεύτηκε σ’ έρημη,άνυδρη και διψασμένη γη.
14. Φωτιά βγήκε από τον κορμό τηςκι έκαψε τους καρπούς και τα κλωνάρια της·δεν της έμεινε πια ούτ’ ένα απ’ τα υπέροχα κλαδιά,κατάλληλο για σκήπτρο ηγεμόνα.Αυτό το ποίημα έχει γίνει μοιρολόι.