29. Γιατί εσύ ’σαι, Κύριε, το λυχνάρι μου,εσύ που το σκοτάδι μου φωτίζεις.
30. Μαζί μ’ εσένα ορμώ σ’ εχθρικό στράτευμα,με το Θεό μου διασκελίζω τείχος.
31. Τέλειες είναι του Θεού οι ενέργειεςο λόγος του Κυρίου είν’ αξιόπιστος·ασπίδα εκείνος γίνεται σ’ όλους που καταφεύγουνε σ’ αυτόν.
32. Γιατί ποιος άλλος είναι Θεός, αν όχι ο Κύριος;Ποιος είναι βράχος, αν δεν είναι ο Θεός μας;
33. Ο Θεός με προστατεύει σαν οχύρωμα,κάνει να πετυχαίνει ό,τι επιχειρώ.
34. Κάνει τα πόδια μου σαν ελαφίνας γρήγορακαι με κρατάει όρθιοστα υψώματα.
35. Γυμνάζει για τον πόλεμο τα χέρια μουγια να τεντώνουν άτρεμα τα μπράτσα μουτο τόξο τ’ ορειχάλκινο.
36. Μου ’δωσες την ασπίδα που μ’ αυτήν με σώζεις,Στην προσευχή μου η απάντησή σουμε κάνει δυνατό.
37. Εσύ ανοίγεις δρόμο μπρος στα βήματά μουκαι σταθερά τα πόδια μου πατούν.
38. Παίρνω κυνήγι τους εχθρούς μου και τους αφανίζω,και δε γυρίζω πίσω πριν να τους εξοντώσω εντελώς.
39. Τους εξοντώνω, τους συντρίβω·δε θα μπορέσουν πια να σηκωθούν,κείτονται καταγής κάτω απ’ τα πόδια μου.