10. Οι Ιουδαίοι των Ιεροσολύμων και της Ιουδαίας, οι πρεσβύτεροι και ο Ιούδας εύχονται κάθε χαρά και υγεία στον Αριστόβουλο, απόγονο ιερέων και δάσκαλο του Πτολεμαίου, καθώς και στους Ιουδαίους που είναι εγκατεστημένοι στην Αίγυπτο.
11. Ευχαριστούμε το Θεό που μας έσωσε από μεγάλους κινδύνους· ήταν σαν να είχαμε παραταχθεί σε πόλεμο ενάντια στο βασιλιά.
12. Αλλά ο Θεός κατατρόπωσε αυτούς που είχαν έρθει να πολεμήσουν ενάντια στην άγια πόλη.
13. Όταν ο βασιλιάς Αντίοχος έφτασε στην Περσία με το στρατό του, που θεωρείτο αήττητος, οι ιερείς της θεάς Ναναίας τους έσφαξαν όλους μέσα στο ναό της με τέχνασμα.
14. Αυτό έγινε επειδή ο Αντίοχος είχε πάει εκεί με τους δικούς του, με σκοπό να παντρευτεί τη θεά και μετά να πάρει όλους τους θησαυρούς του ναού ως γαμήλιο δώρο από τη νύφη.
15. Όταν οι ιερείς της Ναναίας έφεραν μπροστά στον Αντίοχο τα χρήματα κι εκείνος πλησίασε με λίγους άντρες του στο εσωτερικό του ναού για να τα πάρει, οι ιερείς έκλεισαν τις πόρτες του ναού.
16. Μετά άνοιξαν μια κρυφή πόρτα στην οροφή και τους έριχναν από πάνω πέτρες, ώσπου τους σκότωσαν. Μετά τους τεμάχισαν τα σώματα, τους έκοψαν και τα κεφάλια και τους πέταξαν σ’ εκείνους που περίμεναν απ’ έξω.
17. Ας είναι ευλογητός για όλα ο Θεός μας, που παρέδωσε στο θάνατο τους ασεβείς.
18. Επειδή, λοιπόν, πρόκειται να γιορτάσουμε τον καθαρισμό του ναού στις είκοσι πέντε του μήνα Χασελεύ, θεωρήσαμε απαραίτητο να σας δώσουμε όλες αυτές τις διευκρινίσεις, ώστε να θυμηθείτε να τηρήσετε κι εσείς αυτή τη γιορτή, όπως τηρείτε τη γιορτή της Σκηνοπηγίας.Επίσης να θυμάστε τη γιορτή της φωτιάς που καθιερώθηκε όταν ο Νεεμίας πρόσφερε θυσία, αφού είχε χτίσει το ναό και το θυσιαστήριο.
19. Εκείνο τον καιρό, όταν οι πρόγονοί μας οδηγούνταν αιχμάλωτοι στην Περσία, οι ευσεβείς ιερείς πήραν κρυφά φωτιά από το θυσιαστήριο και την έκρυψαν καλά στο κοίλωμα μιας ξερής δεξαμενής, ώστε κανείς να μην ξέρει πού ήταν κρυμμένη.
20. Μετά από πολλά χρόνια, όταν ο Θεός έκρινε κατάλληλη τη στιγμή και στάλθηκε από το βασιλιά των Περσών ο Νεεμίας στην Ιερουσαλήμ, έστειλε τους απογόνους εκείνων των ιερέων να φέρουν από την κρυψώνα τη φωτιά. Αυτοί γύρισαν και είπαν ότι δε βρήκαν καμιά φωτιά, παρά μόνο βούρκο. Ο Νεεμίας τους παράγγειλε να βγάλουν λίγο βούρκο και να του τον πάνε.
21. Όταν ετοιμάστηκαν οι θυσίες, ο Νεεμίας είπε στους ιερείς να ραντίσουν με το βούρκο τα ξύλα και τα σφάγια για τη θυσία.
22. Όταν έγινε κι αυτό, μετά από λίγη ώρα βγήκε ο ήλιος, γιατί πρωτύτερα ήταν συννεφιά και άναψε μεγάλη φωτιά. Όλοι έμειναν κατάπληκτοι.
23. Τότε, ενώ καιγόταν η θυσία, ο αρχιερέας Ιωνάθαν οδηγούσε το λαό σε προσευχή και όλοι οι άλλοι, ακόμα κι ο Νεεμίας, ανταπαντούσαν.
24. Η προσευχή ήταν η εξής:«Κύριε, Κύριε Θεέ, δημιουργέ των πάντων, είσαι φοβερός και δυνατός, δίκαιος και σπλαχνικός. Ο μόνος βασιλιάς, ο μόνος καλός.
25. Είσαι ο μόνος χορηγός, ο μόνος δίκαιος, παντοδύναμος κι αιώνιος κι ελευθερώνεις το λαό του Ισραήλ από κάθε συμφορά. Εσύ διάλεξες τους προγόνους μας και τους ξεχώρισες για λαό σου.
26. Δέξου αυτή τη θυσία για χάρη όλου του λαού σου, των Ισραηλιτών. Προστάτεψέ μας, τους εκλεκτούς σου, και αγίασέ μας.
27. Λύτρωσε όσους από μας είναι υπόδουλοι ανάμεσα στα έθνη και συγκέντρωσε ξανά τους διασκορπισμένους του λαού μας. Ρίξε το σπλαχνικό σου βλέμμα στο λαό μας, που πολλοί τον περιφρονούν και τον μισούν, κι ας μάθουν τα έθνη ότι εσύ είσαι ο Θεός μας.