9. Aft brangend iem seine Sün s Bluet; und er gataucht önn Finger ein, strich öbbs auf d Altterherndln hin und gschütt dös übrige Bluet an n Sockl von n Altter aus.
10. D Fäistn dyrvon, d Niernen und d Fäistn über dyr Löber gverbrennt yr auf n Altter, wie s dyr Herr yn n Mosenn befolhen hiet.
11. S Fleish und d Haut gverbrennt yr vür n Lager drausst.
12. Aft gschlachtt yr s Brandopfer. Seine Sün graichend iem s Bluet hin, und er gsprengt s rund umydum eyn n Altter anhin.
13. Sö gaglangend iem de Trümmer und n Kopf von n Brandopfer hin, und er ließ s auf n Altter in Raauch aufgeen.
14. Er wuesh ys Ingwaid und d Hächsn und taat s aau zo n Verbrinnen auf n Altter dyrzue.