14. Dann ließ yr önn Sündopferstiern herweisn. Dyr Ären und seine Sün glögnd iem d Höndd auf n Kopf,
15. und dyr Mosen staach n ab. Er naam ayn Weeng ayn Bluet und gschmirbt s mit n Finger rund umydum eyn d Herndln von n Altter anhin, dyrmit yr rain werdeb. Aft goß yr s Bluet an n Sockl von n Altter aus und gweiht n dyrmit, däß yr für d Versuenung rain sei.
16. Aft naam yr de gantze Ingreuschfäistn, dö über dyr Löber und de Niernen und die selbn, und ließ allss auf n Altter in Raauch aufgeen.
17. Dös Ander von n Stiern, sein Haut, s Fleish und önn Mist gverbrennt yr vür n Lager drausst, wie s dyr Herr yn n Mosenn angschafft hiet.
18. Aft ließ yr önn Bok für s Brandopfer zueherbringen. Dyr Ären und seine Sün glögnd iem d Höndd auf n Kopf,
19. und dyr Mosen staach n ab. Er gsprengt s Bluet rund umydum eyn n Altter anhin.
20. Dann gazlögt yr dönn Bok und ließ önn Kopf, die Tailn und d Fäistn in Raauch aufgeen.