12. gsait ien dyr Saul: "Mörk auf, Ähitubsun!" Er gantwortt: "Daa bin i, o Herr!"
13. Dyr Saul fuer n an: "Zwö habtß n enk gögn mi verschworn, du und dyr Jessennsun? Du haast iem diend ayn Broot und ayn Schwert göbn und für iem önn Herrgot befraagt, däß yr si gögn mi enbörn und mir auflauern kan. So weit sein myr also schoon!"
14. Dyr Ähimelech gaab yn n Künig an: "Dös ist mein eersts Wort! Wo gaeb s umbb deine Leut yso aynn Wackern wie önn Dafetn, deinn Aidem, önn Göbl von dyr Leibwach? Der giltt diend so vil bei enk an n Hof, older?
15. Wie wenn dös dös eerste Maal gwösn wär, däß i für iem önn Herrgot gfraagt haet! Auf kain Weitn nit! Unterstöll myr nix, o Künig, und yn meinn Heiwisch aau nit; von de sölchern Sachenn haan y i glei überhaaupt nix gwisst!"
16. Dyr Künig aber gsait: "Du ghoerst yn n Tood, Ähimelech, zamt deinn gantzn Heiwisch."