Dyr Sämyheel A 16:4-11 De Bibl auf Bairisch (BAI)

4. Dyr Sämyheel gmacht, was iem dyr Herr auftragn hiet. Wie yr auf Bettlham kaam, giengend iem de Dietwärt von dyr Stat hübsch dyrschrocken zgögn und gfraagnd n: "Kimmst +schoon in Frid?"

5. Er gantwortt: "Ja, ja. I bin kemmen, däß i yn n Herrn ayn Schlachtopfer darbring. Heiligtß enk und kemmtß mit mit mir zo n Opfer!" Dann gheiligt yr önn Jessenn und seine Sün und lued s zo n Opfer ein.

6. Wie s kaamend und wie yr önn Elieb saah, gadenkt yr syr: "Dös, main i, ist yr, yn n Trechtein sein Salbling."

7. Dyr Herr aber gmant önn Sämyheel: "Schaug nit auf dös, wie yr ausschaugt older was für ayn Mannsbild däß yr ist, weil i n zamtdönn nit dyrkoorn haan. Dyr Herrgot geet nömlich nit dyrnaach, was bei de Leut zölt. Bei de Menschn geet s um dös, was myn seght; dyr Herr aber schaugt eyn s Hertz einhin."

8. Ietz rief dyr Jessen önn Äbnydäb und gstöllt n yn n Sämyheel vür, doch der wank ab: "Aau iem haat dyr Herr nit dyrkoorn."

9. Dyr Jessen ließ önn Schimenn kemmen. Dyr Sämyheel gsait: "Dös ist +aau nit dyr von n Trechtein Dyrkoorne."

10. Yso ließ dyr Jessen sibne von seine Sün vor n Sämyheel trötn, aber dyr Sämyheel gsait zo n Jessenn: "Nän, daa ist yr nit dyrbei, dyr Dyrwölte."

11. Und er gfraagt önn Jessenn weiter: "Seind ietz dös allsand gwösn von deine Sün?" Er gantwortt: "Nän; dyr jüngste ist non nit daagwösn, aber der ist grad bei n Schaafhüettn." Dyr Sämyheel wis önn Jessenn an: "Schick öbbern drum! Mir fangend nit an mit n Maal, bevor yr zueherkemmen ist."

Dyr Sämyheel A 16