36. I hiet nix zo n Anlögn; ös habtß mir ayn Gwand göbn. Krank war i, und ös habtß mi bsuecht. I war eingspörrt; ös habtß um mi gschaut.'
37. Dann gaand iem de Grechtn antwortn: 'Herr, wann haetnd n mir di hungrig gseghn und di gspeist, older durstig und di trönkt?
38. Wann haetnd mir di fremd und aane Obdach gseghn und di ghörbergt, older aane Gwand und dir ains göbn?
39. Und wann haetnd mir di kranker older eingspörrter gseghn und wärnd zo dir kemmen?'
40. Drauf gaat ien dyr Künig antwortn: 'Dös Aine sag i enk: Wasß ainn von meine minstn Brüeder taan habtß, däß habtß mir selber taan.'
41. Dann gaat yr si aau an die auf dyr Winstern wenddn und die anfarn: 'Wögg von mir, ös Verfluechtn; abhin eyn s eebige Feuer, was für n Teufl und seine Knechtln ghoert!