6. 'Du, Bettlham in Judau, bist bei weitn nit de lützlste von de Judauer Bezirksstötn, denn aus dir gaat ayn Fürst vürhertrötn, dyr Hirt von meinn Volk Isryheel.'"
7. Drafter gholt dyr Heret die Weisn non aynmaal haimlich und ließ syr von ien gnaun sagn, wann dyr Stern erschinen war.
8. Aft gschickt yr s auf Bettlham und gschafft ien an: "Ietz schautß aynmaal, däßß ausherbringtß, wo dös Kindl ist; und balß is gfunddn habtß, sagtß myr s, däß aau i hingee und iem huldig!"
9. Wie ien dyr Künig dös gsait hiet, zognd s loos. Und der Stern, dönn wo s aufgeen seghn hietnd, troch vor ien her hinst daahin, wo s Kindl war. Und daa drüber blib yr steen.
10. Wie s dös mit n Stern saahend, hietnd s ayn närrische Freud.
11. Sö giengend eyn s Haus einhin und saahend s Kindl mit dyr Maria, seiner Mueter. Daa fielnd s nider und ghuldignend iem. Aft gapackend s ienerne Schätz aus und brangend iem Gold, Weihrauck und Mürrn dar.
12. Weil s aber dyr Herrgot in n Traaum dyrvor gwarnt, nonmaal zo n Heretn zruggzgeen, zognd s auf aynn andern Wög in iener Land haim.
13. Wie d Sterndeutter wider gangen warnd, erschin yn n Joseff in n Traaum ayn Engl von n Trechtein und gsait iem: "Stee auf und flieh mit n Kindl und seiner Mueter auf Güptn umhin! Daa ent bleibst, hinst däß i s dyr sag, weil dyr Heret nömlich dös Kindl suechen gaat, däß yr s umbringt."