1. Gan n Iesenn warnd Mauchn und aine Eewärt aus Ruslham kemmen.
2. Sö saahend, däß ain von seine Kebn mit unraine, also ungwaschne, Höndd aassnd.
3. D Mauchn össnd nömlich wie allsand Judn nur, wenn sö syr vorher mit ayner Handvoll Wasser d Höndd gwaschn habnd, wie s halt d Überliferung vorschreibt.
4. Aau wenn s von n Markt kemmend, geet s nit aane Waschn vor n Össn. Non reihennweis anderne Bräuch haltnd s, beispilsmaessig, däß s de Böcher, Krüeg und Kössln abspüelnd.
5. D Mauchn und Eewärt gfraagnd n also: "Zwö haltnd si n deine Jünger nit an d Überliferung, sundern össnd mit unraine Höndd?"
6. Er gantwortt ien: "Dyr Weissag Ieseien hiet schoon Recht dyrmit, was yr über enk Leixer gsait: 'Dös Volk eert mi mit de Lippn, aber in n Grund haat s mit mir nix eyn n Sin.