1. Dyr Äbies entschlief zo seine Gönen, und mir glögt n in dyr Dafetnstat. Sein Sun Äsen wurd für iem Künig. Zo seiner Zeit hiet s Land zöhen Jaar lang seinn Frid.
2. Dyr Äsen verhielt si yso, wie s guet und recht war in de Augn von n Trechtein, seinn Got.
3. Er graeumt mit de fremdn Ältter und de Nimetn auf, gaztremmlt d Stainmaeler, ghaut de Goznpfael um
4. und befalh yn de Judauer, däß s yn n Trechtein, yn n Got von ienerne Vorfarn, gfölgig sein müessnd und sein Gsötz und seine Geboter haltn.