1. Mir trueg önn Schrein Gottes eyn dös Zeltt einhin, wo dyr Dafet dyrfür aufgstöllt hiet, gsötzt n auf seinn Plaz eyn dyr Mitt nider und brang yn n Herrgot Brand- und Heilsopfer dar.
2. Wie dyr Dafet mit dyr Opferung förtig war, gsögnt yr s Volk in n Nam von n Herrn
3. und ließ an allsand Isryheeler, Mannenleut wie Weiberleut, aynn Laib Broot, aynn Dattlkuechen und aynn Sindlkuechen austailn.
4. Dyr Dafet gabstallt für n Dienst vor n Herrn seinn Schrein aine Brender, wo önn Trechtein, önn Got von Isryheel, rüemen, lobn und preisn gsollnd.