11. I bin allweil non so frish wie daamaals, wo mi dyr Mosen ausgschickt. Grad so starch bin i non, wenn s um s Kömpfen geet und um s guet Haimkemmen.
12. Wennst myr halt ietz dös Bergland gaebst, von dönn wo dyr Herr dyrselbn grödt haat! Du selbn haast ys ja daadl ghoert, däß Änäcker dort seind und ummauerte Stötn. Villeicht ist dyr Herr mit mit, däß i s vertreibn kan, wie s dyr Trechtein gsait haat."
13. Daa gsögnt dyr Josen önn Käleb Iefaunennsun, und er gaab iem Hebron als Örbbsiz.
14. Dösswögn ghoert Hebron hinst heut yn n Kenäser Käleb Iefaunennsun, weil yr treu zo n Herrn, yn n Got von Isryheel, ghaltn haat.
15. Hebron hieß früehers Ärbenndorf, weil dyr Ärben ayn Gwäpplter unter de Änäcker war. Dyrnaach war dyr Krieg gar, und s Land hiet ayn Rue.