23. Von Tiberia aus kaamend anderne Schölch daa umaynand hin, wo s naach n Herrn seinn Dankgebet s Broot gössn hietnd.
24. Wie d Leut daadl wöder önn Iesenn non seine Kebn fanddnd, stignd s eyn d Schölch ein, fuernd auf Käffernaum und gsuechend önn Iesenn.
25. Wie s n daadl fanddnd, gfraagnd s n: "Hej; Maister, wann bist n du daa umherkemmen?"
26. Dyr Iesen gantwortt ien: "Verzöltß myr diend nix! Ös suechtß mi decht nit, weilß Zaichen gseghn habtß, sundern weilß dös Broot kriegt habtß und sat wordn seitß dyrvon.