1. In n vierzöntn Jaar von n Künig Hiskies zog dyr Surner Künig Sängerib gögn allsand Judauer Mauerstötn aus und naam s ein.
2. Dyr Surner Künig gschickt önn Örtzschenken mit aynn Morddshör von Lächisch aus auf Ruslham gögn önn Künig Hiskies. Er gstöllt si an n Kengl von n obern Weiher auf, bei dyr Gschlachtgwanddnerstraass.
3. Dyr Hofmaister Eljykim Hilkiesnsun, dyr Staatsschrifter Schebnen und dyr Kantzler Joch Äsäfsun giengend zo iem aushin.
4. Daa gmaint dyr Örtzschenk zo ien: "Richttß yn n Hiskiesn dös von n Kaiser von Surn aus: Auf was vertraust n du, däßst di gar so sicher füelst?
5. Mainst n öbby, s Mäul Aufreissn kännt d Macht ersötzn? Also, wem haast n hint, däßst von mir abtrunnen bist?
6. Gwiß sötzt auf Güptn, dös knickte Roor, dö wo yn aynn Iedn, der wo si drauf stützt, durch d Hand durchhinbort. Yso +macht s y decht dyr Färg mit allsand, wo auf iem traund.
7. Wenntß aber sagtß zo mir, ös vertrauebtß auf n Trechtein, enkern Got, aft bedenktß aau, däß doch netty er der Got ist, yn dönn seine Nimetn wo dyr Hiskies wögggraeumt haat. Haat n nit dyr +Hiskies z Judau und Ruslham angorddnet, däß grad non von dönn Altter z Ruslham aus bett werdn derf?
8. Wöttß halt mit meinn Herrn, yn n Surner Künig! Also, i gib dyr zwaitauset Pfär: Bringst du überhaaupt d Reiter dyrfür zamm?
9. Wie mechst n aau grad ainn Pflöger von meinn Herrn versprengen, und wär s dyr Minste von seine Vögt? Du vertraust decht auf Güptn mit seine Wägn und Kömpfer!