17. I schick enk giftige Schlangenn, daa wo s Beschwörn aau nix dyrgögn hilfft; die beissnd enk, und aus ist s mit enk.
18. I kan schier niemer vor Kummer; ganz krank macht mi dös allss.
19. Mein, los non grad, wie mein Volk ganz weit wögg schreit: "Ja, ist n dyr Trechtein nit in Zien; ist dyr Ziener Künig wirklich niemer dortn?" - Warum habnd s mi aau närrisch gmacht mit ienerne Abgötterbilder, mit ienern fremdn Götzngschwerl? -