16. I will iener Land zuer Wüestn machen, ien zuer eebignen Schandd, daa wo allss grad drüber bleckt. Ayn Ieder, wo daa durchkimmt, beutlt grad non önn Kopf aus.
17. Wie dyr Oosterwind vertreib i mein Volk vor n Feind. I will nix meer von ien wissn und schaug wögg, wenn s ys Unglück trifft.
18. Ain von ien aber gsagnd: "Kemmtß; denk myr üns öbbs aus gögn önn Ierymiesn! De Priester künnend si diend nit irrn in n Gsötz; de Weisn künnend nit verkeert lign, und d Weissagn künnend decht nit unrecht leern! Schlagn myr n halt mit seine aignen Worter; brauch myr blooß aufpässn auf allss, was yr yso sait!
19. Trechtein, päß doch auf mi auf, und lustert, was meine Widersacher brächtnd!
20. Öbbs Guets vergiltt myn diend nit mit Übl! Aber die habnd myr pfeilgrad ayn Gruebn grabn. Denk decht dran, wie starch däß i mi für ien eingsötzt haan, däß i deinn Zorn von ien abwendd!