17. Er überrennet mi wie Sturmwind; er machet allssand grad non örger.
18. Daa kaem i nit aynmaal zo n Schnaufen; auf d Lösst wär s schlimmer, wie s ie gwösn ist.
19. Er ist dyr Störchste, wenn s um d Kraft geet; und gäng s um s Recht, wer wär mein Sacher?
20. I mach blooß s Mäul auf, schoon höng drinn i, und wenn i hundertmaal nix taan haan.
21. I bin aan Schuld, doch mir ist s bluntzn; mein Löbn, dös kan myr wirklich gstoln bleibn!