1. Daa gantwortt iem dyr Hieb:
2. "Ach, wuret decht mein Elend gwögn, mein Unglück und mein furchtbars Laid!
3. Denn meerer ist s wie Sand an n Mör; drum klingend meine Worter wirr.
4. De Gschoßer von n Allmächtignen habnd mi durchbort; i gspür ien Gift. Yn n Herrgot seine Schröcknisser habnd allsand si gögn mi verschworn.