15. Mainst, dyr Herrgot traut selbst yn seinn Hof? Rain ist iem nit aynmaal dyr Himml.
16. Gar nit z rödn von n Menschn, boes, verdorbn; er sündigt, wie myn saufft ayn Wasser.
17. Ietz los zue; i mech dyr öbbs verzöln! Du sollst ys wissn, was i gschaut haan.
18. Weise seind drauf kemmen, lang ist s her; ain Kunn gibt s weiter an dös Ander.