Dyr Heskiheel 47:8-15 De Bibl auf Bairisch (BAI)

8. Er gsait myr: Dös Wasser fliesst eyn n Oostn und eyn s Blachfeld abhin und rinnt eyn s Toote Mör einhin, und auf dös hin werd s Salzwasser zo Süeßwasser.

9. Wo der Stroom aau hinkimmt, kan auf aynmaal allss löbn. Daa wuedlt s grad yso von Vicher und Fisch, und allss höngt grad von dönn Wasser ab.

10. Von Enget hinst Enn-Egleim gaand Fischer an n Gstad steen und ienerne Nötzer gan n Trückln ausbraittn. All Artn Fisch gaat s göbn wie in n gwonen Mör, und so vil aau.

11. In de Lackenn und Gumpnen aber bleibt s Wasser saltzig, däß myn ayn Salz draus gwinnen kan.

12. Ent und herent an n Fluß waxnd allerlai Obstbaeum. Iener Laaub gaat nie welchen; und dös geit s gar nit, däß s iewet nit trüegnd. Maanet um Maanet tragnd s, weil yn n Stroom sein Wasser ja aus n Heiligtuem kimmt. D Frücht ghoernd zo n Össn und de Blöter als Hailmittl.

13. Dös sait dyr Trechtein, mein Got: Ietz sag i enk de Grentzn an, innerhalb dene woß ys Land als Uedl an de zwölf Isryheeler Stämm vertailn solltß. D Joseffer kriegnd zween Tailn

14. und de andern Stämm ie ainn. I haan s gschworn, däß i s yn enkerne Vätter gib; und drum sollt enk dös Land als Uedl zuefalln.

15. D Nordergrentz laaufft von n Mittermör über Hetlon, Lebo-Hämet, Zedet,

Dyr Heskiheel 47