7. Wenn si ayn Isryheeler older Beisaess von mir abwenddt und mit de Götzn anfangt, däß yr ien aft ganz verfallt, und dann zo aynn Weissagn kimmt, däß yr mi befraagt, naacherd antwort iem i, dyr Trechtein, yso, däß iem Hoern und Seghn vergeet.
8. Mit aynn Sölchern bin i förtig; dönn mach i zo aynn abschröcketn Beispil und mörtz n aus meinn Volk aus. Dann gaatß gspannen, däß i dyr Herr bin.
9. Laasstß si aber der Weissag doch drauf ein, öbbs z antwortn, naacherd haan n i, dyr Herr, dyrzue verlaitt, aber dennert ströck i mein Hand gögn iem aus und tilg n aus meinn Volk Isryheel aus.
10. All Zween gaand d Folgn von ienerner Schuld tragn müessn, denn der, wo mi befraaget, und dyr Weissag seind gleich schuldig.