1. Dös ist yn n Weissagn Häbykuck sein Gebet, gsungen naach Sälmart:
2. Herr, i haan s ghoert, was von dir verzölt werd; und i mueß sagn, daa kännt myn schoon dyrschröcken. Aber dennert bitt i di, tue s wider, aau und grad aau in ünserner Zeit! Dyrbarm di, wennst aau ietz non zürnst!