3. Und ietz derff myn nit aynmaal meer s Mäul aufmachen, und deine Diener und Vereerer sitznd in dyr tieffstn Schandd und Schmaach.
4. I, dyr Nebykädnezer, glöb grüebig und glücklich in meinn Dyrhaim, meinn Pflast.
5. Daa hiet i aynn Traaum, der wo mi närrisch gschröckt. Was i daa in n Schlaaf yso dyrlöbn gmueß, die Gesichter, gängstt mi ganz arg.
6. Drum ließ i allsand Weisn von Bäbl holn, däß s myr dönn Traaum deuttnd.
7. Daa kaamend s also, de Bschainer, Waarsager und Sterngutzer und -gugger. I gverzöl ien meinn Traaum; die kunntnd aber nix dyrmit anfangen.