2. Du, Mosen, kimmst ganz zueher, de Andern aber nity, und s Volk derf überhaaupt nit mitkemmen."
3. Dyr Mosen kaam und überbrang yn n Volk allsand Worter und Weisungen von n Herrn. Wie ain Mann gantwortt dös gantze Volk: "Allss, was dyr Herr üns angschafft haat, tuen myr aau."
4. Dyr Mosen schrib yn n Herrn seine gantzn Worter auf. Aynn Tag drauf stuendd yr zeitig auf und grichtt an n Fueß von n Berg aynn Altter und zwölf Stainmaeler für de zwölf Stämm von Isryheel auf.
5. Er gschickt de jungen Burschn von Isryheel loos, und die brangend Stiern als Brand- und Speisopfer für n Trechtein zueher.
6. Dyr Mosen naam d Hölftn von n Bluet und goß s in ayn Schüssl einhin, und de ander Hölftn gspritzt yr über n Altter überhin.
7. Drauf naam yr s Bundesweistuem eyn d Höndd und verlaas s vor de Leut. Die gantwortnd: "Allss, was dyr Herr gsait haat, tuen myr aau. Mir folgnd."