12. "I haan s Murmern von de Isryheeler ghoert. Sag ien dös: 'Auf Nacht gaatß ayn Fleish kriegn, und eyn dyr Frueh gaatß enk von n Broot satössn. Naacherd seghtß is aynmaal, däß i dyr Herr bin."
13. Auf Nacht kaamend Wachtln und gsitznd si in n gantzn Lager umaynander. Eyn dyr Frueh laag ayn Schicht Tau rund um s Gezeltt umydum.
14. Wie der verdunstt war, war d Wüestn mit feine Flocknen wie ayn Reiff überzogn.
15. Wie d Isryheeler dös saahend, gsagnd s zoaynand: "Männen?" - "Was ist n dös?" -, weil s dös nit gakennend. Daa gsait ien dyr Mosen: "Dös ist dös Broot, wo enk dyr Herr zo n Össn gibt.
16. Und yso mecht s dyr Trechtein habn: Klaubtß so vil zamm dyrvon, däß ayn Ieds zwo Budschn dyrwischt. Holtß so vil, wie enk eyn n Zeltt beinander seind."
17. Dös taatnd d Isryheeler und gaklaubnd zamm, dyr Ain meerer und dyr Ander weeniger.
18. Wie myn s afer ausmaaß, hiet kains, wo meerer zammbrungen hiet, z vil, und aau kains, wo weeniger gföxnet hiet, z weenig. Ayn Ieds hiet so vil, däß s gnueg gakriegt.
19. Dyr Mosen gsait ien: "Däß fein niemdd öbbs hinst eyn d Frueh überlaasst!"
20. Aber ain gfolgnd yn n Mosenn nit und liessnd öbbs hinst eyn d Frueh übrig. Daa kaamend d Würm einhin, und stinken taat s aau. Daa gaboost dyr Mosen schoon gscheid.
21. Töglichs Tags eyn dyr Frueh gaklaubnd s is zamm, ayn Ieds, was s zo n Össn gabraucht. Wie d Sunn gyrhitzigt, zgieng s.
22. Eyn n söxtn Tag laasnd s de zwaifache Meng auf, vier Budschn für ayn Ieds. Wie de Dietwärt zo n Mosenn kaamend und iem dös gverzölnd,
23. gsait yr: "Dös stimmt schoon; dyr Herr haat ja gsait: 'Morgn ist ayn Feirtyg, dyr weihe Sams zo n Trechtein seiner Eer. Bachtß, wasß bachen wolltß, und kochtß, wasß kochen wolltß; und was heint bei n Össn überbleibt, höbtß auf morgn frueh auf.'"
24. Sö ghöbnd s also hinst eyn d Frueh auf, wie s dyr Mosen angschafft hiet; und es wurd aau nit gstinket older wurmig.
25. Und dyr Mosen gsait: "So; heint össtß is, denn heint ist dyr Sams zuer Eer von n Herrn. Heint geet drausst nix her.
26. Söx Täg lang derfftß is zammtuen; aber eyn n sibtn ist dyr Sams, und daa geit s nix."
27. Trotzdem giengend eyn n sibtn Tag ayn Öttlych aushin zo n Klaubn, fanddnd aber nixn.
28. Daa spraach dyr Trechtein zo n Mosenn: "Wie lang mechtß enk ietz non um meine Geboter und Weisungen drucken?
29. Ös seghtß doch, däß enk dyr Herr önn Sams göbn haat und däß yr enk dösswögn aau eyn n söxtn Tag gnueg Broot für zween Täg gibt. Ayn Ieds sollt bleibn, wo s ist; eyn n sibtn Tag geet niemdd von seinn Plaz wögg."
30. S Volk taat also eyn n sibtn Tag rue'n.