22. Dyr Mosen wurd in dyr gantzn Weisheit von de Güptn ausbilddt, und er hiet was drauf und kunnt öbbs.
23. Wie yr vierzg Jaar alt war, kaam s iem, er kännt si diend aynmaal bei seine Leut, de Isryheeler, umschaun.
24. Und wie yr saah, wie ainer von aynn Güptn gschraigt wurd, half yr iem und gröcht n und dyrschlueg dönn Güptn.
25. Er haet gmaint, däß seine Leut begriffend, däß n dyr Herrgot als Werchzeug für iener Röttung gschickt hiet, aber so weit gaglangt s bei ien nit.
26. Eyn n Tag drauf kaam yr dyrzue, wie zween Isryheeler graauffend. Daa haet yr s ausaynandzärrt und ien guet zuegrödt: 'Kemmtß, ös seitß diend Brüeder! Schlagtß diend nit aynand de Köpff ein!'
27. Der aber, wo angfangt hiet, stieß n danhin: 'Wer haat n di zo n Burgermaister und Schidman bei üns gmacht?
28. Willst mi öbby +gar umbringen, wie göstern dönn Güptn?'
29. Draufhin floh dyr Mosen und wurd ayn Beisaess z Midjan. Daadl gakriegt yr aau zween Sün.
30. Vierzg Jaar spaeter erschin iem in dyr Wüestn bei n Berg Sinei ayn Engl in aynn brinnetn Dernbusch.