2. Daa glübt Isryheel yn n Herrn: "Wennst dös Volk in mein Gwalt gibst, dann weih i ienerne Stötn yn n Untergang."
3. Dyr Herr glost auf Isryheel und gaab de Käninger eyn sein Gwalt. D Isryheeler gatilgnd s zamt ienerne Stötn aus. Drum gnennt myn dös Ort Hormy - Tilg.
4. D Isryheeler braachend von n Berg Hor auf und gwandernd yn n Roormör zue, dyrmit s d Roetem umgeend. Unterwögs aber wurd s ien z bloed,