4. Er gieng also mit eyn n Jordn abhin, daa wo s Baeum gschlögernd.
5. Wie ainer grad aynn Baaum umghackt haet, gieng iem de Kling abher und fiel eyn s Wasser einhin. Er schrir: "Ou, mein Hack; ayn glihene ist s +aau non!"
6. Dyr Gotsman gfraagt: "+Wo ist s einhingfalln?" - "Daa!" Dyr Elysäus schnit syr ayn Stückl Holz ab, schmiß s einhin und brang dyrmit de Kling dyrzue, däß s auf n Wasser schwamm.
7. Dann gsait yr ien: "Holtß is ausher!" Und der Man gfischt syr s ausher.
8. Dyr Ärmauer Künig gfüert aynn Krieg gögn Isryheel und grödt s mit seine Rittner aus, wo yr Laeg lögn wurdd.
9. Aber dyr Gotsman ließ yn n Künig von Isryheel allweil dö Stöll mittailn; und er gwarnt n dyrvor, daadl durchztröchen, weil d Ärmauer ayn Laag habebnd.
10. Dyr Künig von Isryheel gschickt Speher daahin, wo s iem dyr Gotsman angöbn hiet und daa wo yr n dyrvor gwarnt hiet, und gaab bsunders Obacht. Wie dös nit grad ainmaal older zwaimaal gschaagh,
11. kaam s yn n Künig von Ärmau, däß daa öbbs nit stimmen kunnt. Er ließ seine Rittner zammkemmen und naam s her: "Also, wer von de Ünsern verraatt üns an n Künig von Isryheel?"
12. Daa gsait ainer von seine Leut: "Niemdd, Grooßmächtigkeit; dyr Elysäus ist dös, dyr Weissag von Isryheel ent! Der verzölt yn seinn Künig non dös, wasst du eyn deiner Kammer drinn rödst."
13. Daa befalh yr: "Schaugtß, däßß ausherbringtß, wo yr ist; naacherd schnapp myr n üns!" Z Dottän sein yr, wurd iem aft gmeldt.