9. Yso kaam dyr Naumen mit seine Pfär und Wägn und ghöbt vor n Elysäusn seinn Haus staet.
10. Der gschickt öbbern ausher zo iem und ließ iem sagn: "Wash di ainfach sibnmaal eyn n Jordn unt! Naacherd werd dein Leib wider gsund; und du werst rain."
11. Daa wurd aber yn n Naumenn s Mändl steiget. Er gieng zue und gsait: "Ja, haet der nit ausherkemmen künnen, si vor mi hinstölln, yn n Trechtein, seinn Got, seinn Nam anrueffen, mir mit dyr Hand über de kranke Stöll farn und yso önn Aussaz hailn?
12. Wie wenn dyr Äbnbach und Pärpär, de Zwötscher Flüss, nit bösser wärnd als wie allsand Achenn von Isryheel! Daa haet i mi y decht aau +daadl waschn künnen, um rain z werdn!" Sauzwider grennt yr dyrvon.