7. Dyr Isryheeler Künig gantwortt yn n Josyfätt: "Jo, ainer wär non daa, durch dönn wo myr önn Herrn befraagn känntnd. Aber dönn haan i dick, weil yr myr nie öbbs Guets weissagt, sundern allweil grad öbbs Schlimms. Dös wär dyr Michen Jimlennsun." Dyr Josyfätt gmaint: "Sag diend +dös nit!"
8. Daa rief dyr Künig von Isryheel aynn Höfling zueher und befalh iem, auf dyr Stöll önn Michenn Jimlennsun z holn.
9. Dyr Künig von Isryheel und dyr Josyfätt, der von Judau, gsitznd in ienerner Künigstracht auf n Troon bei n Dröshplaz vor n Samreiter Toor; und allsand Weissagn gakündignend ien dös und dös an.
10. Dyr Zidkies Knänennsun hiet syr eiserne Herndln gmacht und rief: "Daa dyrmit, spricht dyr Herr, stoesst d Ärmauer nider und vernichtst ys!"
11. Allsand Weissagn gsagnd dös Gleiche aus und rieffend: "Trich non umhin auf Rämott in Gilet; dös pässt schoon; dyr Herr gibt s dyr eyn d Hand!"