1. Brüeder, ietz wolln myr enk öbbs von derer Gnaad verzöln, wo dyr Herrgot yn de mächtischn Gmainn erwisn haat.
2. Aau wenn s schwaer bedröngt und prüefft wurdnd, war iener Freud schier nit zo n Bremsn; und aau wenn s männig arm warnd, warnd s reich in ienerner Freigibigkeit.
3. I kan dös wirklich sagn, däß s naach Kröftn gspenddt habnd, ja sogar non drüber aushin.