1. Als Mithelffer von n Herrgot erman myr enk, drauf zo n Schaun, däßß sein Gnaad nit umysunst empfangen habtß.
2. Er sait ja: "Zuer grechtn Zeit haan i di erhoert; an n Röttungstag hilf i dir ausher." Ietz +ist de grechte Zeit; ietz ist yr daa, dyr Röttungstag.
3. Mir wollnd nit, däß yn ünsern Dienst öbbs hinkimmt; und drum schaun myr, däß myr niemdd aynn Anstooß göbnd.
4. Diener von n Herrgot wolln myr durchhinaus sein, durch Standhaftigkeit in dyr Drangsal, Noot und Angst,
5. unter Schlög, in Gföngnisser, in n Aufruer, wenn myr üns abhinräntnd, gantze Nächt lang nit zo n Schlaaffen kemmend older nix zo n Össn habnd.
6. Üns kan niemdd öbbs naachsagn. Was myr künddnd, dös haat Hand und Fueß; und mir seind nit löstig, sundern versuechend, allweil freunddlich z sein. Dös habn myr durch n Heilign Geist gwirkt, in lautterner Lieb,
7. durch s Künddn von dyr Waaret durch de Kraft von n Herrgot. Ünser Waffn ist, önn Willn von n Herrgot z tuen.