5. Wenn aber ainer ayn Betrüebsal angrichtt haat, haat yr nit mi betrüebt, sundern enk allsand, older, übertreibn myr nit, aynn Tail von enk.
6. Für dönn Sölchern ist d Straaff durch d Meeret schoon schwaer gnueg.
7. Ietz aber solltß iem verzeihen und zaign, däß s wider pässt, nit däß der grad non Trüebsal blaast und ieglichn Muet verliest.
8. Drum bitt i enk, däßß iem wider Lieb erweistß.
9. Netty dösswögn haan enk i ja gschribn, weil i wissn gwill, obß aau wirklich in alln gfölgig seitß.
10. Wemß aber ös verzeihtß, yn dönn verzeih s aau i. Dös haan i allweil taan, und zwaar zwögns enk; und dyr Heiland ist mein Zeug dyrfür.
11. Mir wollnd ja nit von n Antsacher übergwölttigt werdn. Auf was der aushin will, dös wiss myr ja guet gnueg!