27. Was de Zungennröd betrifft, sollnd s grad zween tuen, hoehstns drei, und zwaar schoen naachynaynand; und dyrnaach sollt s aau ainer auslögn.
28. Wenn s aber niemets auslögn kan, sollt aau glei niemdd vor dyr Gmain in Zungenn rödn. Dös kan yr dann dyrhaim tuen und mit n Herrgot.
29. Aau zween older drei Weissagn künnend daa z Wort kemmen, und de Andern sollnd dös burtln.
30. Wenn aft aber +non ainer ayn Offnbarung empfangt, sollt n dyr Ander rödn laassn.
31. Ös künntß allsand weissagn, aber ainer naach n Andern, yso däß alle draus öbbs lernend und ermuetigt werdnd.
32. Ayn Weissag haat nömlich seinn Geist in n Grif.
33. Denn dyr Herrgot ist nit ayn Got von n Durchaynand, sundern von Frid und Orddnung. Wie s in alle Kristnergmainn dyr Brauch ist,