5. Dyr Herr gagspannt, däß s allweil verdorbner und schlechter wurdnd und däß dös gantze Trachtn und Sinnen von ien auf s Boese grichtt war.
6. Daa greut s önn Trechtein, däß yr d Menschn auf dyr Erdn überhaaupt gmacht hiet; es taat iem in n Hertzn Andd.
7. Dyr Herr gsait: "I gaa dönn Menschn, wo i bschaffen haan, austilgn von n Angsicht der Erdn, und mit iem aau s Vih, s Gwürm und d Vögl eyn dyr Luft; weil s mi reut, däß i s gmacht haan."
8. Grad dyr Noch fandd Gnaad vor n Herrn seine Augn.
9. Dös ist ietz de Gschicht von n Noch: Dyr Noch war ayn grechter und bräfer Man unter de Leut von seiner Zeit, und er war frumm.
10. Dyr Noch hiet drei Sün, önn Sem, Häm und Jäfetn.
11. D Welt war in n Herrgot seine Augn verdorbn, voller Gwalt;