De Bschaffung 37:17-36 De Bibl auf Bairisch (BAI)

17. Der Man gantwortt: "Ja, die seind von daader weiterzogn. I haan nömlich ghoert, wie s gsagnd: 'Geen myr auf Dottän.'" Daa gieng dyr Joseff yn de Brüeder naachhin und fandd s aau dort.

18. Sö saahend n schoon von dyr Weitn. Aber ee däß yr zo ien zuehinkemmen war, gmachend s aus, däß s n umbringend.

19. Sö gsagnd zoaynand: "Daa kimmt yr ja, dyr Obertraeumer.

20. Also, pack myr n, dyrschlagn myr n und schmeiss myr n daa in ayn Wassergruebn einhin. Mir künnend ja sagn, ayn wilds Vich haet n zammgfrössn. Naacherd seghn myr s schoon, was aus seine Traeum werd."

21. Dyr Rub ghoert dös aau und gwill n vor ien röttn. Er gsait: "Aber mir künnend n decht nit umbringen."

22. Und dyr Rub gsait weiter: "Nän, blooß kainn Mord nit! Schmeisstß n eyn dö Wassergruebn daa in dyr Steppn einhin, aber tuetß iem sunst nixn!" Er gwill n nömlich umbb ien röttn und yn seinn Vatern zruggbringen.

23. Wie dyr Joseff bei seine Brüeder ankemmen war, zognd s iem sein Gwand aus, de sel Örmlkuttn,

24. gapackend n und warffend n eyn d Wassergruebn einhin. Dö Sel war laer; es war kain Wasser nit drinn.

25. Wie s aft bei n Össn gsitznd und aufgablickend, saahend s, däß grad ayn Trepl Ismyheeler aus Gilet kaam. Ienerne Kemmln warnd mit Gum, Balsn und Harz beladn. Sö warnd unterwögs auf Güptn umhin.

26. Daa schlueg dyr Juden yn seine Brüeder vor: "Was habn myr n dyrvon, wenn myr ünsern Bruedern dyrschlagnd und verscharrnd?

27. Verkaauff myr n doch lieber yn de Ismyheeler. Bring myr n lieber nit um; er ist immerhin ünser Brueder, ünser Fleish und Bluet." Yn seine Brüeder war s recht.

28. Midjanische Kaeuffln kaamend also; daa zognd s önn Joseff aus seler Wassergruebn ausher und gverkaauffend n um zwainzg Silberling an d Ismyheeler, die was önn Joseff auf Güptn brangend.

29. Wie dyr Rub zo n Scharbrunn zruggkaam, war dyr Joseff niemer dortn. Daa zriß yr seine Klaider

30. und gapackt seine Brüeder an: "Dyr Klain ist ja niemer daa. Was soll i n ietz tuen?"

31. Daa naamend s yn n Joseff sein Gwand, schluegnd aynn Gaißbok und gatauchend s Gwand eyn s Bluet einhin.

32. Aft gschickend s dö Örmlkuttn yn ienern Vatern und liessnd iem ausrichtn: "Dös daa habn myr gfunddn. Magst aynmaal schaugn, ob dös yn deinn Buebn sein Kuttn ist older nity?"

33. Wie yr s angschaugt hiet, gsait yr: "Dös ist s schoon! Ayn wilds Vich haat n gfrössn. Zrissn, zrissn ist dyr Joseff."

34. Dyr Jaaggen zriß seine Klaider, glögt ayn Trauergwand an und gatrauert hübsch lang um seinn Sun.

35. Alle seine Sün und Töchter gversuechend n zo n Troestn, aber dös half allss nix; und er gsait: "I trauert um iem, hinst däß i selbn bei iem eyn n Toodsreich bin." Yso gwaint n sein Vater.

36. D Midjaner aber gverkaauffend önn Joseff auf Güptn yn n Puttifär, der was Kömmerer von n Färgn und dyr Leibwachgöbl war.

De Bschaffung 37