11. Er kaam eyn Ort hin, daa wo yr gnächtigt, weil d Sunn untergangen war. Er naam aynn Stain von dort umaynand als Kopfküss und glögt si zo n Schlaaffen nider.
12. Daa gatraeumt iem öbbs: Er saah ayn Stiegn, dö wo auf dyr Erdn stuendd und hinst eyn n Himml aufhingieng. Auf derer stignd Engln Gottes auf und nider.
13. Und dyr Trechtein stuendd obn und spraach: "I bin dyr Herr, dyr Got von deinn Vatern und yn n Eisack dyr sein. Dös Land, wost drauf ligst, will i dir und deine Naachkemmen göbn.