2. Lang gaast löbn, wennst önn Trechtein, deinn Got, firchtst und seine Gsötzer und Geboter, wo i dyr gebiet, deiner Löbtyg achtst, und dein Sun und Eniggl dyrmit.
3. Wennst glos bist, Isryheel, und naach meine Geboter löbst, sollt s dyr guet geen; und ös werdtß so närrisch vil, wie s dyr dyr Herr, dyr Got von deine Vätter, zuegsagt haat, in dönn Land, wo Höng und Milich fliessnd.
4. Los zue, Isryheel! Dyr +Trechtein ist ünser Got, und +nur dyr Trechtein.
5. Drum sollst önn Trechtein, deinn Got, liebn mit n gantzn Hertzn, mit dyr gantzn Seel und deiner gantzn Kraft.
6. Die Worter, wo i dyr heint zo n Glaaubn aufbiet, sollnd in deinn Hertz einpraecht steen.
7. Schärf s yn deine Kinder ein, wost aau geest und steest, bei enk dyrhaim und auf dyr Straass, wennst di niderlögst und wennst aufsteest.