1. Dann gwendd myr üns yn dyr Wüestn zue und braachend yn n Roormör zue auf, wie s myr dyr Herr angschafft hiet. Lang zogn myr eyn n Seier +entlang.
2. Dann gsait myr dyr Herr:
3. Ietz seitß lang gnueg an dönn Gebirg entlanggwandert. Wenddtß enk ietz yn n Nordn zue!
4. Befilh yn n Volk: Ös zieghtß ietz durch s Gebiet von Stammverwandte, durch dös von de Esauer, die was eyn n Seier wonend. Wenn s enk scheuhend, aft hüettß enk dyrvor,
5. mit ien aynn Krieg anzfangen, weil i enk von ienern Erderich aau kain Handbrait nit gib. S Gebirg Seier ist und bleibt yn n Esau sein Bsiz.