25. D Sichhamer dangend gögn önn Äbimelech Wöglagerer, die wo aau eyn n Gebirg obn allss ausgraaubnd, was ien eyn d Höndd fiel. Dös gakriegt dyr Äbimelech z wissn.
26. Dyr Gägl Ebetnsun kaam mit seiner Blaasn auf Sichham, und yn de Sichhamer war yr glei recht.
27. Sö giengend eyn d Weinleittnen aushin, fiengend mit dyr Lös an, gatorgglnd und hieltnd ayn Morddsföst. Sö zognd zo n Templ von ienern Got, aassnd und soffend und gableckend über n Äbimelech.
28. Dyr Gägl Ebetnsun gmaint: "Mein, was mechst n mit dönn Äbimelech? Mueß syr n Sichham dös bietn laassn, däß s iem dienen mueß? Er ist ja +doch yn n Bäglstreit sein Sun und dyr Sebul sein Vogt. Naacherd schoon lieber yn de Hämorer, yn n Gründergschlächt von Sichham! Nän, dönn kanst vergössn!
29. Mein, i wenn daa was zo n Sagn haet, haet i önn Äbimelech schoon lang zo n Teufl ghaut! I saget zo n Äbimelech: 'Kreutz non auf mit deine Risnscharn; trau di non!'"
30. Wie dyr Statvogt Sebul ghoert, was daa dyr Gägl Ebetnsun allss yso dyrhergrödt, wurd yr stoknärrisch.
31. Er gschickt Botn zo n Äbimelech auf Äraum und ließ iem ausrichtn: "Dyr Gägl Ebetnsun ist mit seiner Blaasn auf Sichham kemmen und wiglt de gantze Stat gögn di auf.