D Offnbarung 2:19-29 De Bibl auf Bairisch (BAI)

19. I waiß allss, wasst tuest. I waiß, wiest liebst und glaaubst, dienst und ausharrst, und i waiß aau, däßst ietz meerer tuest als wie eyn n Anfang.

20. Allerdings wirf i dyr vor, däßst de Sel daa werchen laasst, d Elsbett. Si gibt si als Weissaginn aus und verlaitt meine Knecht dyrzue, Unzucht z treibn und ayn Götznopferfleish zo n Frössn.

21. I haan irer non ayn Müg göbn, umzkeern; dö aber will nit und denkt nit dran, ir Unzucht sein z laassn.

22. Drum höng i irer ayn schwaere Kranket aufhin und laaß die ganz arg leidn, wo mit irer gunstaett habnd, men Sach, sö stöcketnd non umbb n Treibn von derer um.

23. Die, wo irer naachhinlaauffend, schlah i z Tood; und allsand Gmainn gaand s gneussn, däß s +i bin, der nömlich, wo d Leut einwendig prüefft. Und i gaa s yn aynn Iedn von enk vergeltn naach seinn Tuen und Laassn.

24. Aber enk Andern z Dietrau, woß nit yn seler Leer folgtß und nit de "tieffstn Räunst von n Antsacher" dyrkennt habtß, wie s is nennend, enk sag i: I lög enk kain anderne Last auf;

25. halttß non grad an dönn föst, wasß habtß, hinst däß i widerkimm!

26. Wer überwinddt und hinst eyn s End tuet, was i habn will, yn dönn gib i Orthabung über de Dietn.

27. Er gaat herrschn drüber mit aynn eisern Sepfer und zschlagt s wie Daglhöfen.

28. De selbe Macht und Orthabung haan aau i empfangen von meinn Vatern. Wer überwinddt, yn dönn gib i önn Fruehstern.

29. Wer Oorn haat, sollt lustern, was dyr Geist yn de Gmainn sait.'

D Offnbarung 2