18. Und von n Altter her kaam non ayn Engl, der was ys Feuer unter sir hiet. Yn dönn, der wo de scharffe Sichl trueg, gagueft yr zue: "Schick dein scharffe Sichl aus, und schneid de Traubn von n Weinstok Erdn, weil seine Börln ietz zeitig seind!"
19. Daa gschlaudert dyr Engl sein Sichl auf d Erdn, gärnt önn Weinstok Erdn ab und schmiß de Traubn eyn de groosse Torggl einhin, eyn n Zorn Gottes.
20. Vür dyr Stat drausst wurd de Torggl trett, und Bluet gstroemt von dyr Torggl ausher und gagüsst allss hinst eyn de Zügln von de Roß, und dös sechzöhenhundert Meilerln weit.