19. So dyr Herr Iesen will, hoff i, däß i bald önn Timyteusn zo enk schicken kan, dyrmit aau i aynn Auftrib krieg, wenn i erfar, wie s um enk steet.
20. I haan sünst kainn, der wo wie er mit mir so aufrichtig um enker Sach besorgt ist,
21. denn allsand Andern habnd grad ien Aigns in n Aug, nit d Sach von n Iesenn Kristn.
22. Ös wisstß ja, däß myn vollkemmen auf iem traun kan. Wie ayn Kind yn n Vatern hilfft, haat yr mit mir yn dyr Guetmaer dient.
23. Iem also hoff i schicken z künnen, so bald i waiß, wie s mit mir weitergeet.