1-3. Y mae’r Arglwydd Dduw yn frenin;Cryna’r bobl, ysgydwa’r byd.Fe’i gorseddwyd ef yn SeionGoruwch y cerwbiaid mud.DyrchafedigYdyw. MoledPawb ei enw – sanctaidd yw.
4-5. Frenin cryf, fe gâr gyfiawnder,A sylfaenydd tegwch yw;Gwnaeth uniondeb barn yn Jacob.O dyrchafwch bawb ein Duw,Ac ymgrymwchWrth ei droedfainc –Sanctaidd, sanctaidd ydyw ef.
6-7. Yr oedd Moses gynt, ac AaronYmhlith ei offeiriaid ef;Samuel yn broffwyd iddo;Yn y golofn niwl o’r nefFe’u hatebodd,A chadwasantDystiolaethau Duw a’i ddeddf.