14b-16. Am hynny, tâl, O Israel,Dy addunedau i Dduw.Os gelwi yn nydd cyfyngder,Fe’th gadwaf di yn fyw.Ond wrth bob un drygionuDywedaf: Sut wyt tiYn meiddio sôn am ddeddfauFy nglân gyfamod i?
17-21b. Rwyt yn casáu disgyblaeth,Yn bwrw ’ngeiriau o’th ôl,Yn cadw cwmni i ladronA godinebwyr ffôl;Dy dafod drwg, enllibusYn nyddu twyll mor chwim;A thybiaist ti na faliwn,Am na ddywedais ddim.
21c-23. Ystyriwch hyn yn fanwl,Chwi sy’n anghofio Duw,Rhag imi droi a’ch darnio,Heb neb i’ch cadw’n fyw.Y sawl sy’n diolch imiA dilyn ffordd y nefYw’r sawl sy’n f’anrhydeddu,Ac fe’i hachubaf ef.”