1-4. Mor ddedwydd y sawl y maddeuwydEi drosedd, y cuddiwyd ei gam,Na ddeil Duw’r un twyll yn ei erbyn,Nad oes yn ei ysbryd ddim nam.Tra oeddwn yn gwrthod cyfaddef,Fe nychwn, dan gwyno’n ddi-les;Yr oedd dy law’n drwm arnaf beunydd,A sychwyd fy nerth fel gan des.
5-6. Ac yna, bu imi gyfaddefFy mhechod i gyd wrthyt ti.Dywedais, “Cyffesaf fy mhechod”,A bu iti faddau i mi.Am hyn, fe weddïa pawb ffyddlon,Fy Nuw, arnat ti dan eu clwy,A phan ddaw llifeiriant o ddyfroeddNi chânt byth nesáu atynt hwy.
11. Am hyn, llawenhewch yn yr Arglwydd,Rai cyfiawn, a’i foli ar gân;A chanwch yn uchel i’w enw,Bob un y mae’i galon yn lân.